Dizanteri kanlı ve sancılı ishal ve önemli belirtilerini kalın bağırsakta gösteren bir hastalıktır. Hastalık etmeni bakımından iki türlü dizanteri vardır: A) Basilli dizanteri, B) Amipli dizanteri. Etmenleri değişik olmakla beraber, iki dizanterinin genel karakterleri aynıdır. İkisi de bulaşıcı bir hastalıktır ve organizmadaki belirtileri aynıdır. Basilli dizanteriyi yapan mikroplar, çomak şeklinde ufak mikroplardır. <<Schiga basili>> adı ile bilinirler. Sağla insana ağız yolu ile girer ve ide, ince bağırsak yolu ile geçerek kalın bağırsaklarda yerleşir. Mikrobun alınmasından sonra bir hafta içinde hastalık belirtileri görülür. Çok geçmeden hastalarda ishal başlar. İshalin içinde zaman geçtikçe kan ve sümük gibi maddeler yer alır. Günde 20-30 defa dışarı çıkan hasta görülebilir. Hasta, devam eden derin halsizlik içinde yatağa düşer. Az zamanda çok su kaybı ve şiddetli zayıflık, ölüme sebep olabilir. Basiller, kalın bağırsakların iç zarında yerleşir. Bu yerleşmenin yaygın olması halinde dizanterinin en tehlikeli sonucu olan bağırsak delinmeleri meydana gelir. Devamlı hekim kontrolü ile, tehlikesi pek kalmamış olan bir hastalık özelliğindedir. Amipli dizanteri, etmeni, <<entamoeba histolitlca>>
adlı tek hücreli bir canlıdır.Çeşitli besin maddeleriyle ağızdan girerek kalın bağırsaklarda yerleşir. Etmen alındıktan sonra, bir kuluçka devresi geçince hastalık belirtileri görülür. Basilli dizanterinin aksine, sinsi ve gürültüsüz bir şekilde başlar. Hastada kırıklık, halsizlik, iştahsızlık ve hazımsızlık gibi sıkıntılar baş gösterir. Birkaç gün sonra karın ağrıları, ıkıntı ve burkuntuyla birlikte kan ve sümük çıkar. Ateş yoktur, dışarı çıkma, yirmi dört saatte 10 defayı geçmez. Zamanında teşhis ve tedavi yapılmazsa çok uzun zaman devam eden bir hastalıktır. Bu hastalık devamlı hekim kontrolü gerektiren bir hastalıktır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder