HİTİT'LERİN DİNLERİ , MABETLERİ VE İBADETLERİ NELERDİR.

Anadolu'nun ilk tarihi milleti olan Hititler, tanrılarını insan şeklinde tasavvur ederler, insanlarla münasebetlerini efendi, köle ilişkisine benzetirlerdi. Köle bir isteğinin yerine gelmesi için nasıl efendisine yalvarırsa, onlar da tanrılarına öyle yalvarırlar, ricada bulunurlar, tanrılarda onlara tıpkı efendilerinin kölelerine yaptıkları gibi ihsan ve lütufta bulunurlardı. Hititlerin tanrılarını insanlar gibi düşündüklerinden onların maddi ve manevi ihtiyaçları olduklarına, evleri, çocukları, aşkları, kinleri, intikamları olduğuna inanırlardı. Hititlerin tanrı topluluğu, Anadolu'nun yerli kavimlerinden, Hind tanrılarından, Sümer, Akad, Asur vr Hititlerin milli tanrılarından oluşmuştur. Bunlardan bazılarının isimleri şunlardır: Fırtına tanrısı, Teşup, baş tanrıça Hepat, deniz tanrısı Aruna, ocak tanrısı Haşşaş, güneş tanrısı Utu, ateş tanrısı Pahhur, pınar tanrısı Şuppilulia, aşk ve harp tanrıçası Lelvani, hayat tanrısı Telepinö, atalar tanrıs Şuinaç'dır. Hitit mabetleri belirli bir forma göre değil, arazinin durumuna ve ihtiyaca göre yapılmıştır. Uzun bir salon ve kutsal küçük odalardan meydana gelen mabetlerin pencereleri derin, damkarı düz olurdu.Maberlerde toplu ibadet yapılmaz, ibadet ,ç,n temizliğe önem verilirdi. Tanrılarında insanlar gibi yemek ve içmeye ihtiyaçları olduğuna inanıldığından, her gün kendilerine yiyecek sunulur, bu yiyeceklere köpek ve domuz gibi hayvanların yaklaşmasına izin verilmezdi. Bir kimsenin günahkar olup olmadığı, o kişiyi suya atmakla anlaşılır, suya atılan kişi batarsa günahkar, batmazsa günahsız ve masum sayılırdı. Hititlerd büyü yapmak yasak ve cezası ölümdü. Büyü bozmak için, büyü yapmaya ise izin verilmişti.Hititler cinlere ve perilere de inanır, onların kötülüklerinden korkarlardı. Ölüm ve ölümden sonraki hayat konusunda ise Hititler kendilerine has bir inanca sahiptiler. Bu konuda Hititleri iki döneme ayrılırdı. Birinci dönem ölülerin yakılmadan gömüldükleri, Eski Hitit devleti dönemi, ikincisi ölülerin yakılarak küp mezar veya sandık mezarlara gömüldükleri yeni Hitit devleti dönemi.İki dönemde de mezarlarda bulunan eşyaların fakirliği, ölümden sonraki hayat konusundaki Hitit inancı konusundaki kanaatleri destekler.