25 Temmuz 2013 Perşembe

BUDİST RAHİPLERİN ÜÇ TEMEL ESASI VE YAŞAMLARI

Rahiplik budizmin çekirdeğini oluşturur. Yüksek hedeflere yönelik şartları ancak rahipler yerine getirebilir. Rahipler toplu halde veya münzeri bir hayat sürerler. Budizmin üstün sınıfını teşkil ederler. Yalnız rahipler gerçek budistlerdir. Rahip olmayanların Budizm'in şartlarını yerine getirmesi mümkün değildir. Rahiplerin hayatının üç temel esası ; fakirlik, bekarlık ve sükunettir. Hiç malları yoktur. Geniş ve uzun yünden yapılmış bir entari, bir sadaka tası, bir iğne, bir tesbih, iki haftada bir saçlarını kazıya bilmesi için ustura, sularını süzmek için bir bez parçası kullanmalarına izin  verilmiştir. İlk zamanlar evsiz yurtsuz ormanlarda ağaç diplerinde yaşayan rahiplere, sonraları manastırlara, mabetlere, evlerde yaşamalarına müsaade edilmiş, yalnız bunun çok tehlikeli ve lüks bir hayat olduğu belirtilmiştir. Yiyeceklerini dilenerek temin eden rahipler, bu sebeple birçok kereler hakaret ve aşağılamalarla karşılaşırlar. Bekarlık, rahiplik hayatının temelini teşkil eder. Kadınlara karşı davranışlar kesin kaidelere bağlanmıştır. Ölüm tehlikesi bile bu kaidelerin çiğnenmesine izin vermez. Budistlere göre aşk ilişkisi olmadan karşı cinsten biriyle konuşmak olanaksızdır. Bu da insan için tehlikeli ve öldürücüdür. Budistler için cinsi hayat küfürdür. Çocuk dünyaya getirmek ise Nirvanaya ulaşamamanın en önemli sebeplerinden biridir. Bu inançlar zamanla zayıflamıştır. Budizm rahiplerinin yaşayabilmeleri için inanan ve kendilerine sadaka verebilecek halklara ihtiyaçları vardır. Bunun dışında halkın kurtuluş yolunu bulmaları için kendilerinin bilgisine ihtiyaçları olduğuna inanırlar ve öğretilerini halka götürebilmek için faaliyet gösterirler.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder