CERMEN DİNİ VE ÖLÜMDEN SONRAKİ HAYAT İNANÇLARI NEDİR ?

Eski Cermen inançlarını  İsveç ve Norveç'teki taş ve bronz devrinden kalan kaya resimleri ile antik yazarlar ve eski Cermen yazısı ile yazılmış metinlerdeki büyülü sözlerden öğreniyoruz. Özellikle Edda ve Sagas isimli eserler bu konuda bize çok kıymetli dokümanlar verir. Cermenlerin en önemli tanrıları Jüpiter, Mars ve Merkürle eşit sayılan Ziu, Frey, Donar ve Wodandır. Gök tanrısı Ziu aynı zamanda hukuki ve kutsal hayatında temsilcisidir. Bu tanrıyı batı ve kuzey Cermenler harp tanrısı olarak kabul ederler. Cermen mitolojisinin ayyaş tanrısı Donar, Normanlar, Vikingler ve İzlanda köylülerince çiftçilerin koruyucusu olduğu için çok sevilirdi. Bu tanrı devlere ve Midgart yılanlarına karşı savaşarak, köylüleri korurdu. Kocaman çekicini fırlattığında şimşekler çakardı. Kuzey Avrupanın koruyucu muskalarında, tanrı Donar'ın silahı olan çekiç, kötülüklerden koruyan sihirli bir işaret olarak kullanılırdı. Wodan veya Odin savaş tanrısıdır. Tek gözlü bir ihtiyar olan Odinin silahı mızraktı, sekiz ayaklı büyülü atına atladığı gibi gökyüzünde dolaşırdı. Odinin omuzunda taşıdığı iki kara karga, uçarken gördüklerini Odinin kulağına fısıldarlardı. Odin aynı zamanda büyünün ve yazınında ilahıydı. Frey verimlilik ve aşk tanrıçasıydı, ayrıca iki cinsiyetli Nerthus, Odinin karısı Frigg önemli tanrılardı. Eski Cermenlere göre ölüm, insanları daha önce yaşamış ve ölmüş olan ailelerine ve sevdiklerine kavuşturan bir araçtı. Ölen kişi daha önce ölmüş olan sevdikleri ile birleşerek dünyadaki hayatını devam ettirirdi. Ölenler günahsızca cazasız fakat neşesiz bir hayat sürerlerdi. Günahkarlar ise cehennem köpeği Garm  tarafından eziyet görürlerdi. Savaşlarda ölenlerin kaderleri ise başkaydı. Onlar görkemli şeref salonlarında savaş oyunlarıyla eğlenirler, ölümlerine sebep olan yaraların derecesine göre gittikçe gençleşirlerdi. Heidru keçisinin sütü onlara ebedi bir hayat bahşederdi. Şehrimnir isimli erkek bir domuz yenildikten sonra her defasında yeniden dirilerek savaşta ölenleri etiyle beslerdi. Etraflarında bulunan hizmetkarlar şarkı ve çalgılarla onları eğlendirir, çeşitli oyunlarla, bitmeyen günlerin neşeyle geçmesini sağlarlardı. Eski Cermenlere göre tanrı Baldursun ölümünden sonra dünya her gün daha da kötüye gidecek, ahlaksızlık ve kötülük çoğalacak, kardeşler birbirleriyle savaşacaklardı. Öyle bir gün gelecekti ki, yeryüzünde hiçbir erkek diğer erkeklerle barışık olmayacak, akrabalık bağları kopacak, fuhuş ve savaşlar çoğalacaktı. Her şey yok olduktan sonra, dünya yeniden oluşacak, hayat başlayacak, bütün kötülükler iyiliğe dönüşecek, insanlar ve tanrılar altından yapılmış saraylarda oturarak hayatın tadını çıkaracaklardı.