2 Temmuz 2013 Salı

KONFÜÇYÜS KİMDİR, KONFÜÇYANİZM NE DEMEKTİR ?

Konfüçyanizmin kurucusu Konfüçyüs, M.Ö. 551 yılında Çeu'da dünyaya geldi. Küçük yaşta babasını kaybetti. İyi bir eğitim gören Konfüçyüs  geleneksel din törenlerine ve kavramlarına çok genç yaşta ilgi duymaya başladı. Küçük bir memurluktan adalet bakanlığına kadar yükselen Konfüçyüs, etkileyen bir kişiliğe sahipti ve kendisini şöyle anlatıyordu: 15 yaşındayken kendimi okumaya verdim. Otuzunda olgunlaştım, kırkında inancım tamamlandı, altmışında duyduğumu anladım, yetmişimde istek ve arzularıma uyarak yasalara ve buyruklara karşı gelmekten vazgeçtim. Konfüçyüs görüşlerini sözlerle anlattı, sonraları bu sözleri talebeleri tarafından yazıya geçirildi. Meydana gelen eserlerin en önemlisi konuşmalar kitabı Lunyü'dür, yirmiye yakın kitaptan meydana gelmiştir. Bugün elimizde bulunanlar M.S. 3. yüzyılda yazılmış olanlardır, bunların üzerinde bir takım düzeltmelerin yapıldığı da bilinmektedir. Konfüçyüs dini meseleler üzerinde fazla konuşmamıştır. Onun en önemli düşünceleri ahlak ve politik konular üzerinedir. Bu yüzden onun yerinin din kitaplarında değil, felsefe tarihinde olduğunu iddia edenler çoktur. Konfüçyüsa göre insanlar, ana baba ve atalarına karşı saygılı davranmalıdırlar. En ideal aile sistemi , pederşahi aile düzenidir. İyilik kendine hakim olmak, bütün insanların birbirlerine bağlanmasıdır. Devletin vazifesiyse halka iyilik yönünde yardımcı olmak ve onları yetiştirmektir. Konfüçyüs mutluluk gibi görünen şeylere önem vermez, bunu şu sözlerle açıklar: Yiyecek pirince, içecek suya sahip olduğum ve kolumu başımın altında yastık gibi kullanabildiğim sürece, karşılaşacağım her şeye, neşeyle karşı koyabilecek güçte olacağım. Haksızlık ve hırsızlıkla elde edilen zenginlik, şan ve şeref benim için gökteki bulutlar gibidir. Bugün vardır, yarın yok olur. Konfüçyüsun sistemine göre insanın uyması gereken yedi erdem vardır. Bunlar sırasıyla:
a) ÇUNG ;Kendine olduğu kadar başkalarına karşı da bağlılık.
b) ÇU ; Kendi için istemediği bir şeyi başkaları için de istememek.
c) YEN ; Mükemmel insanlık.
d) Yİ; İnsanlara yakın ve samimi davranış.
e) Lİ ; İnsana yakın davranış, törenlere saygı.
f) ÇE ; Kavrayış ve zeka.
g) Hısin ; Doğruluk, dürüstlük.
Konfüçyanizm'den sonra Çin halk dinlerinin önemli unsurlarından olan Budizm M.S.ki ilk yüzyıllarda Çine sızmaya başlamış, dört yüz ve yedi yüzüncü yıllar arasında Budizmi yerinde öğrenmek gayesiyle bir çok Çinli Hindistana geçmiştir. Bunların geri dönmeleriyle Çinde birçok Budist ekolü kurulmuştur. Bunların arasında Çan budizmini sayabiliriz. Taoizm ile Çin budizmi arasında karşılıklı derin etkiler meydana gelmiştir.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder